Aš vera, eša ekki vera

Stutt hugleišing fyrir alla sem finna fyrir völsavillu lęšast inn ķ hugskot sitt en logga sig samt inn aš blogga.

Sumir eru eins og einangrašir frumbyggjar ķ myrkvišum frumskógarins sem berja  bumbur sķnar um kveld og nętur, žennan sama takt, aftur og aftur,  sem segir; hér er ég, hér er ég!

jolly_good_bloggerEn ašrir geta ekki hugsaš neitt af sjįlfum sér en finna sig samt knśna til  aš senda reykhnošra sķna um žessa litlu gįtt śt ķ umheiminn, meš žvķ aš klóna fréttir af mbl.is.  Žeir eru eins og kżr ķ haga sem maula sitt gras og ęla žvķ upp aftur og aftur til aš jórtra į žvķ.

Einhverjir eru sorgmęddir og vilja deila sorg sinni meš heiminum. En sorg žeirra er mikil og jafnvel žótt margir samhryggist, verša langvarandi andvörp žeirra į endanum eins tįr felld ķ hafiš.

Einhverjir eru reišir og spśa reiši sinni yfir svišnar lendur egin samvisku og annarra sem eru lķka aš leita sér aš einhverri fróun.  Upp į unga reiša menn er ekkert aš klaga. Ungir menn eiga aš vera reišir. En gamlir reišir menn eru aumkunarveršir. Žeir eru aumkunarveršir vegna žess hve bitrir žeir eru  og žaš sem verra er, žeir eru leišinlegir.

Nokkrir eru hugsjónamenn. Žeir leggja mikiš į sig til aš koma hugsjónum sķnum į framfęri. Samt lķšur sjaldnast į löngu uns hugsjónir žeirra breytast  ķ įviršingar og klögumįl. Žeir benda meš vķsfingri hingaš og žangaš, en meš litla fingri, baugfingri og löngu töng į sjįlfa sig.

Og žeir hugsa sem svo; Hvers vegna er ég aš žessu? Og žeir verša aš ķhuga žessi orš;

Aš vera, eša ekki vera, žarna er efinn,
hvort betur sęmi aš žreyja žolinmóšur
ķ grimmu éli af örvum ógęfunnar,
eša vopn grķpa móti bölsins brimi
og knżja žaš til kyrršar.
-

William Shakespeare Ķ žżšingu Helga Hįlfdįnarsonar


Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband